polecam
Książki i Cytaty
„Odetnij napięcie. Jak pokonać stres dzięki praktykom somatycznym”
Rebekkah LaDYNE
Stres i lęk to dwie formy reakcji na napięcie.
Podejście somatyczne wykorzystuje przede wszystkim mądrość ciała – umysł odgrywa tu drugorzędną rolę.
Regulacja ciała i umysłu to niesamowite narzędzie umożliwiające odwrót od stresu, leku i poczucia przytłoczenia.
Mój umysł jest jak podejrzane dzielnice, w które wolę nie zapuszczać się samotnie. ~ Anne Lamott
Gdy stres odciśnie już na nas swoje piętno, mniej będzie znaczyło więcej, a więcej – zbyt wiele (…). „Mniej” to każda strategia, która tonizuje układ nerwowy. Chodzi o to, żeby podejść dospraw na spokojnie. „Więcej” oznacza strategie, która ciągle go pobudzają; które są dokuczliwe, niestabilne lub wymagające; które mogą nawet wszystko zniszczyć.
Ciągłe funkcjonowanie w trybie „załatw to” może spowodować, że stres stanie się naszą domyślną opcją.
Ciało jest fundamentem somatycznej odporności na stres. Układ nerwowy mówi językiem wrażeń.
Ten stan to przytłoczenie.
Doznania to język układu nerwowego.
Jak nurek musi mieć pod wodą butle z tlenem, tak my musimy w drodze przez świat mieć ze sobą ziarno rozwoju osobistego. To, co uda się nam osiągnąć wewnątrz, zmieni świat na zewnątrz. ~ Anais Nin
Rytmiczne oddychanie ma niezwykły wpływ na nasze zdrowie fizyczne; to również dar dla naszego dobrostanu emocjonalnego.
Świętowanie drobnych zwycięstw na drodze do autoregulacji jest niezwykle ważne dla budowania odporności.
Kiedy rozmowę ciała i umysłu zdominuje niepokój i stres, nasza wizja świata się zaciemnia, po prostu nie mamy jasnego oglądu rzeczywistości.
Ludzie w stresie bywają podatni na tak zwane „widzenie tunelowe” i mylą wczoraj z teraźniejszością.
Przytłaczające wspomnienia mogą być jak stresujące filmy lub zdjęcia, które odtwarzane są wielokrotnie w naszych umysłach, a następnie ciałach.
Świadomość przyjemnych doznań pomaga pozytywnego sprzężenia zwrotnego i pozwala ci poczuć samoregulującą moc twojego układu nerwowego.
Poczucie siły i kompetencji pomaga nam wrócić do fizycznego poczucia sprawczości i odzyskać dawno zagubioną żywotność przywracając ostatecznie zaufanie do siebie i do własnej odporności na to, co przynosi życie.
„Głos wnętrza. Jak ciało uwalnia się od traumy i odzyskuje zdrowie”
Peter A. Levine
Nasze uczucia oraz nasze ciało są niczym przepływająca woda. Uczymy się sztuki pływania w strumieniu energii ciała. ~ Tarthang Tulkan
Odrzucone uczucia w formie zablokowanych doznań fizycznych tworzą rosnący cień naszej egzystencji.
Osoby, które doznały poważnej i długotrwałej traumy, opisują swoje życie jako „bycie żywym trupem.
Odbudowanie równowagi między instynktami a rozumem odgrywa także pierwszoplanową rolę w likwidowaniu oddzielenia umysłu od ciała.
Lęk to zabójca umysłu. Lęk niczym mała śmierć,
która unicestwia.
Wyjdę naprzeciw swojemu lękowi.
Pozwolę, by przepłynął przeze mnie.
I kiedy przeminie, odwrócę się, by ujrzeć jego drogę.
Tam, gdzie był lęk, nie ma już niczego.
Tylko ja istnieje.
Frank Herbert, Dune
Jeśli nie zrozumiesz natury lęku, nigdy nie doświadczysz nieustraszoności. ~ Powiedzenie buddyjskie
Trauma zamraża i usztywnia. Oscylacja zaś to wrodzony rytm zamykania się i otwierania.
Porges twierdzi, że prace układu nerwowego człowieka oraz zachowania i emocje są warunkowane przez trzy podstawowe energetyczne systemy nerwowe.
Osoby, które doświadczyły silnej traumy oraz takie, które chronicznie były nadużywane i zaniedbywane, znajdują się pod silnym wpływem systemu znieruchomienia/zamknięcia.
Mnóstwo straumatyzowanych osób, szczególnie te, które doświadczają o charakterze chronicznym żyje w świecie niedającym im wsparcia emocjonalnego. Ta sytuacja zwiększa ryzyko zranienia.
Osoby uwięzione w stanie załamania i dysocjacji nie mają kontaktu z ciałem, nie mogą nawiązać realnych relacji społecznych tu i teraz, choć bardzo tego pragną.
Nasze cierpienie jest nawet większe, kiedy nasze jelita są nadmiernie stymulowane przez nerw błędny.
Doznania fizyczne to podstawa świadomości człowieka.
Jeżeli człowiek ma dobry kontakt z ciałem i rozumie jego przekazy, wówczas może podejmować odpowiednie działanie i radzić sobie ze złożonymi życiowymi sytuacjami.
Wrażenia wzrokowe, czyli obrazy, są najważniejszym źródłem informacji dla współczesnego człowieka.
Odcienie uczuć prowadzą nas każdego dnia, zapewniają poczucie orientacji i nadają naszemu życiu kierunek.
Umysł zapomniał, lecz na szczęście ciało pamięta. ~ Z. Freud
Zdolność odczuwania doznań fizycznych (bez przytłoczenia nimi) i poddanie się im jest kluczem do transformacji traumy.
Kiedy poziom pobudzenia układu współczulnego jest bardzo niski, mamy skłonność do popadania w pewien rodzaj letargu. Umiarkowane poziomy pobudzenia tego układu wyrażają się natomiast gotowością do podjęcia działań.
Osoby, które doznały traumy, są odłączone od ciała i niejako pokawałkowane. Zawężenie uczuć prowadzi do słabego rejestrowania odcieni i niuansów rzeczywistości. Wszystko jest ujmowane w dwie kategorie: dobre lub złe, czarne lub białe, z nami lub przeciwko nam.
Świadomość tego, że otaczający nas świat ma subtelne odcienie, jest niezbędne, abyśmy rozpoznali swoją tożsamość i własne miejsce w przestrzeni.
Osoby z PTSD na ścieżce ku zdrowieniu uczą się rozpuszczania sztywnych osłon.
„Technika uwalniania”
David R. Hawkins
Myśli są niczym przynęta na ryby, jeśli ją połkniemy – zostaniemy schwytani.
Wszystkie niższe emocje są ograniczające i nie pozwalają skontaktować się ze swoim prawdziwym ja (Jaźnią).
(…) wszystkie myśli człowieka są archiwizowane w „banku pamięci” jego umysłu według tego, jaki jest stopień natężenia energii związanej z daną myślą.
Życiowe kryzysy przynoszą nam korzyść w postaci zwiększenia naszej samoświadomości.
Oto prawdziwa konfrontacja.
To nasza małość lgnie do negatywnych emocji, to nasze skąpstwo, małostkowość, egoizm, chęć rywalizacji, mierność, bylejakość, podejrzliwość, mściwość, ocenianie – ograniczone, słabe, pełne poczucia winy, wstydu i pychy. Mało w tym energii, jest wyczerpujące, żenujące i obniża szacunek do samego siebie.
Wskutek świadomego zarządzania emocjami pojawia się wewnętrzna odporność i niewzruszony spokój. Nasza wewnętrzna istota wówczas odporna na każdy cios. Możemy więc iść przez życie z wdziękiem, w równowadze.
Jest wiele modeli umysłu. Jednym z ostatnio stworzonych jest porównanie umysłu do komputera. Można spojrzeć na koncepcje umysłu, myśli i przekonania, jak na programy komputerowe. Jako że są one tylko programami, można je zakwestionować, anulować i wymienić – negatywne programy można zastąpić pozytywnymi, o ile podejmiemy taką decyzję. Nasza małość ochoczo akceptuje każdy negatywny program.
Jeden z najczęściej spotykanych momentów, kiedy widać emocjonalne wyniszczenie, ma miejsce po rozwodzie.
Możemy stać się bardziej uważni, bardziej świadomi, bardziej odpowiedzialni, bardziej wnikliwi. Możemy odmówić zachowywania się jak pozbawiony woli odbiornik, który akceptuje każdy program, jaki świat mu wciska.
Stłumiona energia emocji, które nie zostały uwolnione, wciąż oddziałuje na układ nerwowy i układ wewnątrzwydalniczy, przejawiając się jako nierównowaga energetyczna, która zaburza przepływ energii życiowej w meridianach ciała.
Gdy odnajdziemy źródło szczęścia w sobie, staniemy się odporni na straty pojawiające się w świecie zewnętrznym.
Rób to co robisz, ale kierując się miłością nie strachem.
Nieświadomość jest nieokrzesana i nieucywilizowana.
Kiedy przestajemy wywierać na innych presję własnymi oczekiwaniami, spontanicznie stwarzamy dla nich przestrzeń na pozytywną reakcję.
(…) każda emocja stwarza wibrację energii we wszechświecie, po co produkować negatywne skrypty myślowe odnośnie do tych, postrzegamy jako wrogów?
Kiedy odpuścimy swoją dumę i pychę, zaczynamy czuć się bezpiecznie tacy jacy jesteśmy.
Odpuszczając potrzebę bycia ważnym czy udowadnianie swojej racji, przestajemy prowokować innych do próby sił.
Prawdziwej pokory nie może doświadczać osoba, która twierdzi, że ją osiągnęła, ponieważ pokora nie jest emocją.
Wdzięczność to jedna z odtrutek na dumę.
Miłość jest sposobem bycia. Energią emanującą z nas, gdy uwolnimy to, co ją blokuje.
Miłość wspomaga uzdrowienie. Transformuje życie.
Mózg przypomina więc odbiornik lub centralę telefoniczną, która otrzymuje skrypty myślowe, a następnie przekłada je na funkcjonowanie neuronalne i przechowuje w pamięci.
Kiedy nie jesteśmy świadomi tego, co oznaczają dla nas pieniądze, mają nad nami władzę.
Osoba cierpiąca na wewnętrzne ubóstwo ma niepohamowany pęd do gromadzenia dóbr na poziomie materialnym.
Osoba, która jest wolna, nie potrzebuje innych do osobistego spełnienia, lecz jest z nimi z własnego wyboru (…).
Stłumienie uczuć nie powoduje, że znikają. Przeciwnie, będą ponownie wyłaniać się jako negatywne myślenie.
„Potęga podświadomości. Wydanie nowe uzupełnione”
Joseph Murphy
Aby zmienić swój świat, musisz zmienić swój umysł.
Podświadomość jest źródłem nowych pomysłów i idei, dzięki którym możesz stać się odkrywca i wynalazca lub artystą tworzącym nowatorskie dzieła sztuki.
Prawem umysłu ludzkiego jest prawo wiary. Oznacza to, że wierzysz w to, co myśli twój umysł.
Gdy nauczysz się myśleć poprawnie i zasiejesz twórcze, harmonijne i przyjazne myśli, doczekasz się magicznej reakcji sił podświadomości.
Zmień sposób myślenia, a odmienisz swój los.
Każda myśl jest przyczyną, a każda sytuacja jest jej skutkiem.
Myśląc negatywnie, robimy sobie krzywdę.
Negatywne, destrukcyjne i nienawistne myśli są źródłem niszczących emocji, które szukają ujścia i muszą być wyrażone.
Stały sposób myślenia pozostawia w podświadomości głębokie ślady.
Nie masz nic cenniejszego niż własny umysł. Jest zawsze przy tobie, ale jego najbardziej zadziwiająca potęga stanie się twoja dopiero wtedy, gdy nauczysz się z niego korzystać.
Podświadomość, choć niewidoczna, jest potężna. Znajdziesz w niej rozwiązanie wszelkich problemów oraz przyczyny wszystkich zdarzeń.
Prawo umysłu działa zawsze i wszędzie, nieograniczone czasem ani przestrzenią.
Siedzibę swego umysłu budujesz nieustannie, a jej plan istnieje w twojej wyobraźni.
Wszystkie twoje doświadczenia oraz to, co ci się zdarza, zależy od jakości mentalnych cegiełek, których użyjesz do budowy siedziby twego ducha i umysłu.
Umysł podąża od myśli do przedmiotu. Bez gotowego wyobrażenia umysł nie podejmuje żadnych działań, gdyż nie będzie miał ku czemu zmierzać.
Proces myślowy tworzy i pozostawia w umyśle pewne wyobrażenia, które przejawiają się w twoim życiu w postaci wydarzeń i doświadczeń.
Podświadomość przemawia do ciebie głosem intuicji, impulsów, przeczuć, instynktów, pragnień oraz twórczych idei.
Podświadomość nie reaguje na przymus mentalny. Odpowiada wyłącznie na wiarę lub świadome przekonanie.
Jeżeli przekonasz podświadomość, że należy ci się bogactwo i że niezmiennie jest ono obecne w twoim życiu, zawsze będziesz się nim cieszyć w tej czy innej formie.
Zaufaj podświadomości, ona znajdzie sposób na wszystko.
Podświadomość udziela ci odpowiedzi w sposób, jakiego się nie spodziewasz.
Zaczynaj dzień od słów: „spotka mnie szczęście. Mam co do całkowitą pewność.
Człowiek dojrzały emocjonalnie nie odpłaca tą samą monetą, aby nie zniżać się do poziomu przeciwnika.
Wszyscy jesteśmy niewolnikami nawyków. Czynnościami nawykowymi kieruje podświadomość.
Przyczyną alkoholizmu jest negatywne i destrukcyjne myślenie, bowiem człowiek jest taki, jakie są jego myśli.
Umysł powiększa każdą myśl, którą mu podrzucisz.
„Uleczyć traumę. 12-stopniowy program wychodzenia z traumy”
Peter A. Levine
Kiedy dochodzi do traumy, nie ma dwóch ludzi reagujących dokładnie tak samo.
Trauma, mówiąc najkrócej, dotyczy utraty więzi- z samym sobą, z własnym ciałem, z rodziną, innymi i całym otaczającym światem.
Trauma jest czymś, co przydarza się naszym ciałom i naszym instynktom. Dopiero potem jej skutki rozszerzają się na nasz umysł, emocje i ducha.
Gdy zostałeś straumatyzowany, możesz ze względu na odłączenie od ciała nie być zdolny do odczuwania swoich fizycznych granic.
Trauma odcina ludzi od ciała.
W traumie ludzie tracą grunt pod nogami, stąd ważną częścią leczenia jest ponowne ustabilizowanie gruntu.
Gdy trauma zaczęła się w okresie niemowlęcym i wczesnego dzieciństwa, wtedy już od samego początku niewiele zasobów jest dostępnych.
Emocje przyczyniają się do felt sensu.
Gdy jesteśmy załamani lub upokorzeni, nasze ciało ma skłonność do zapaści.
Gdy czujemy się zagrożeni, a tak się dzieje w traumie, cały organizm jest nastawiony na to, żeby znaleźć źródło tego zagrożenia i coś z tym zrobić.
Zgodnie z niektórymi tradycjami buddyjskimi i taoistycznymi seks, medytacja, śmierć i trauma posiadają wspólny potencjał. Są one wielkimi bramami – katalizatorami głębokiego oddania i przebudzenia.
Rozwiązując nasze traumy, odkrywamy swoje brakujące części, czujemy się pełni i kompletni.
Dostęp do zgromadzonej energii traumy jest konieczny, żeby mogła ona zostać w pełni uwolniona.
„Kod emocji”
Dr Bradley Nelson
Potężne, niewidoczne gołym okiem siły nieustannie kształtują naszą egzystencję.
Emocje nie biorą się znikąd – organizm człowieka tworzy je na podstawie dwóch zmiennych: bieżących doświadczeń oraz informacji na temat wcześniejszych przeżyć, które przechowywane są w ciele i umyśle.
Każda emocja ma swoją własną, niepowtarzalną częstotliwość drgań.
Wiele osób nie jest w stanie wykorzystać pełni swojego potencjału, a w efekcie wiedzie niesatysfakcjonujące życie.
Pozbywając się bagażu nieprzepracowanych uczuć, otwierasz sobie drogę do życia pełniejszego i szczęśliwszego niż dotychczas.
Wraz z uwolnieniem uwięzionej emocji dosłownie pozbywasz się przeszłego ciężaru.
Oprócz oczywistego bólu emocjonalnego, miliony osób cierpi też na rozmaite dolegliwości natury fizycznej. Niejednokrotnie to właśnie niewidoczne dla oka energie zablokowanych emocji przyczyniają się do powstawania bólu fizycznego lub wręcz za niego odpowiadają.
Uwięzione emocje mogą powodować ból, ale też prowadzić do zaburzenia równowagi mięśniowej, co przekłada się na niewłaściwe funkcjonowanie stawów, ich potencjalny stan zapalny, a nawet zwyrodnienie.
Zablokowane emocje to prawdziwa epidemia stanowiąca podstępną, bo niewidoczną przyczynę wielu schorzeń i dolegliwości, zarówno natury fizycznej jak i emocjonalnej.
Twoja podświadomość doskonale zdaje sobie sprawę z obecności wszystkich uwięzionych emocji, które mogą gnieździć się w twoim ciele.
Wszystko we wszechświecie jest jakąś postacią energii. Energia może ujawnić się w konkretnym kształcie fizycznym lub pozostawać w formie dla nas niewidocznej.
Jesteśmy niczym ryby pływające w oceanie energii.
Inteligencja to cecha charakteryzująca całe ciało, nie tylko mózg. Narządy to kompletne inteligentne jednostki pełniące określone funkcje i produkujące konkretne emocje i uczucia.
Człowiek jest przyzwyczajony do postrzegania rzeczywistości w sposób przystający do jego systemu przekonań.
Łącząca ludzi więź często manifestuje się poprzez subtelne myśli przenikające z podświadomości do warstwy świadomego umysłu.
Idee i intencje mają wielką siłę.
Uwięziona energia emocji okupuje konkretne miejsce w ciele fizycznym, a tkanki tego obszaru znajdują się pod jej wpływem, czyli rezonują z wibracją zablokowanej energii.
Myśli rodzą się w duchowej inteligencji i mają głęboki wpływ na ludzi w twoim otoczeniu. Myśli również stanowią formę energii, nieograniczoną i nieustannie emanującą z ciała.
Energia twoich myśli i uczuć wywiera subtelny wpływ na inne osoby, ale też pozostałe formy życia.
Zmiana sposobu myślenia z pozytywnego na negatywny od razu zmieni wibrację wewnętrznej energii na niepomyślną.
Negatywne myśli osłabiają narządy i tkanki organizmu – im dłużej jesteś w takim stanie, tym większe zagrożenie dla twojego zdrowia i ogólnej kondycji.
Jeśli nie wierzysz, że jesteś w stanie czegoś dokonać, rzeczywistość zsynchronizuje się z tym przekonaniem i faktycznie poniesiesz porażkę. I odwrotnie: jeśli wierzysz, że potrafisz, wszechświat ci pomoże, i osiągniesz sukces.
Maskowanie objawów lekami jest trochę jak zaklejanie taśmą świecącej kontrolki silnika na desce rozdzielczej samochodu – na chwilę być może przestanie cię razić, ale jeśli nie zajmiesz się problemem, który sygnalizuje lampka, prędzej czy później auto się zepsuje.
Im lepiej opanujesz sztukę słuchania własnego ciała, tym szybciej będziesz w stanie określać problemy i dusić je w zarodku – tym lepiej będziesz się czuł.
Stan zdrowia jest bezpośrednio związany z równowagą twojego pola energetycznego.
Jesteś stworzony z czystej energii, a to znaczy, że granice twojego istnienia sięgają dalej, niż przypuszczasz.
Już sama siła intencji może doprowadzić do uwolnienia zablokowanych emocji.
Organizm to konglomerat złożonych systemów pozwalających na właściwe funkcjonowanie całego mechanizmu.
Najprostszym sposobem na utrzymanie czystych myśli jest wypełnienie serca miłością i wdzięcznością – dwiema najpotężniejszymi siłami we wszechświecie.
Daj sobie czas. Uleczanie trwa.
Podświadomy umysł doskonale wie, co należy uwolnić, żebyś odzyskał najlepsze zdrowie.
Podświadomy umysł musi mieć jasność, o co pytasz.
Emocje rzadko pojawiają się w pustce. Zwykle dotyczą jakiejś drugiej osoby, choć mogą też wiązać się z określonymi okolicznościami.
Energetyczna więź łącząca nas wszystkich sprawia, że jesteśmy podatni na odczuwanie energii innych osób. A to oznacza, że możemy ulegać jej wpływowi.
Jeśli intuicja cis ci podpowiada, idź za jej głosem!
Pamiętaj, iż sukcesy odnosi się dzięki wierze i przekonaniu – jeśli masz w sobie wiarę, będziesz świadkiem wspaniałych zdarzeń.
Osobista trauma działa niczym filtr (…).
Z reguły samo uświadomienie sobie, że projektujemy własne doświadczenia na drugą osobę, wystarczy, by ustrzec się przed tego typu działaniem.
Uwolnienie własnych zablokowanych emocji dotyczących istotnego wydarzenia to najlepszy sposób, by uniknąć takiego postępowania w przyszłości.
Zazwyczaj powrót do zdrowia – gojenie się ran po trudnych doświadczeniach – przebiega etapowo.
Uwolnienie emocji oznacza rozpoczęcie procesu powrotu do zdrowia. Kiedy podświadomy umysł i ciało przepracowują uwolnioną emocję, mogą pojawiać się określone objawy towarzyszące temu procesowi. W tym czasie pacjent może odczuwać „echo” emocji, która została właśnie wyzwolona.
Uwolnienie emocjonalnej energii przejętej po przodkach może przynieść istotne zmiany na ogólnym poziomie energetycznym, tym samym przyczyniając się do znaczącej poprawy kondycji emocjonalnej i fizycznej.
Każda uwolniona emocja to kolejna emocja, której już nie przekażesz potomstwu.
Uwolnienie odziedziczonych emocji teraz może zapobiec przyszłemu cierpieniu również tych, którzy jeszcze nie przyszli na świat.
„Kod ciała”
Dr Bradley Nelson
Twój duch definiuje twoją istotę – twój duch to ty. To twoja odczuwająca inteligencja, twoje
jestestwo, niewidzialne świetliste ciało.
Podświadomość to potężna baza danych na twój temat.
Fundamentem, na którym opiera się kod ciała, jest poszukiwanie i otrzymywanie mocy z góry.
„List do nienarodzonego dziecka”
Oriana Fallaci
Twoja kropla życia jest tylko gruzełkiem dopiero co powstałych komórek. Może nie jest to nawet życie, a jedynie możliwość życia.
(…) bycie kobietą jest tak bardzo fascynujące. To przygoda wymagająca tyle odwagi, wyzwanie, które nigdy się nie znudzi.
Bycie matką to nie zawód. To również nie obowiązek. To jedynie prawo, jedno spośród wielu. Natrudzisz się, kiedy będziesz to powtarzać. I często, niemal zawsze, będziesz przegrywać. Ale nie wolno ci się zniechęcać. Walka jest o wiele piękniejsza od zwycięstwa, podróż jest o wiele bardziej interesująca od dotarcia na miejsce: kiedy już się dotarło albo wygrało, czuje się wielką pustkę.
Serce i mózg nie mają płci.
Dziecko to nie zepsuty ząb. Nie można usunąć go tak, jak usuwa się ząb, i wyrzucić do śmieci
razem z brudną watą i gazą.
(…) płód, a nie dziecko; nauka zezwala mi na takie rozróżnienie. Wiemy wszyscy, że płód staje się
dzieckiem, dopiero kiedy jest już gotowy przyjść na świat, to znaczy w dziewiątym miesiącu. W
wyjątkowych wypadkach w siódmym.
Owoc ojcostwa zostaje wam podany na tacy jak ugotowana zupa, położony na łóżku jak
uprasowana koszula.
„Matki i córki. Nie przestawaj mnie kochać”
ANN F. CARON
„Aby przygotować córkę do życia w XXI wieku, potrzebujemy czegoś więcej niż tylko wzorów przekazanych nam przez nasze matki; potrzebujemy nowych sposobów wychowywania”
„Nawet w wypadku dziewcząt, które były przekonane, że matka je nienawidzi, ukryte przeslanie brzmiało: „Nie przestawaj mnie kochać””
„Każdy związek z córką trwa przez całe życie w takiej postaci, w jakiej uformowały go najwcześniejsze wspólne lata. Okres dojrzewania daje możliwość przekształcenia tego związku w długotrwałą, dojrzałą przyjaźń”
„Dwuletnia dziewczynka, wdrapując się na kolana matki, chce od razu poczuć się bezpiecznie, nastolatka patrzy w oczy matki i wsłuchuje się w ton jej głosu w poszukiwaniu bardziej subtelnych form akceptacji”
„Psychologowie zauważyli też, że dojrzewanie jest czymś więcej niż tylko czasem „przejścia”. To drugi po niemowlęctwie najważniejszy etap życia, z właściwym sobie modelem wzrostu i zmiany.”
„Dorastająca córka strąca matkę z piedestału. Bez względu na to, jak doskonała starałaby się być matka, budząca się w dziewczynie płciowość wraz z nową zdolnością alternatywnego myślenia sprawią, że status matki się zmieni”.
„Dorastająca dziewczyna zaś ma wyostrzoną świadomość obecności matki. Jest przekonana, że każdy zwraca uwagę na jej własny strój i zachowanie; sądzi też, że koleżanki i koledzy tak samo zwracają uwagę na jej matkę”
„Ten czas strącania z piedestału jest przyczyną rosnącej irytacji matki. Wydaje się jej, że córka postawiła sobie za cel, by ona zwątpiła w siebie. Tymczasem dziewczyna po prostu odkrywa różne możliwości, jakie niesie życie, a wśród nich również możliwość posiadania lepszej matki”
„Matka zostaje strącona z piedestału nie tylko dlatego, że córka zaczyna myśleć w nowy sposób, lecz także dlatego, że jest kobietą, a córka już dziewczyną.”
„Zmagania dziewczyny, by nie upodobnić się do swojej matki, mogą się przeciągnąć w wiek dorosły.”
„Problemy okresu dojrzewania są bardziej bolesne i złożone niż problemy dzieciństwa.”
„Dziewczęta wcale nie chcą stracić uczucia matki, choć wydaje się, że je odtrącają. Kiedy dorosną i przestaną koncertować się wyłącznie na sobie, prawdopodobnie zaczną tolerować wyobrażenia matek. Stres związany ze szkołą i kontaktami z rówieśnikami przesłaniają uczucia wobec rodziny, ale jeśli matka potrafi być cierpliwa, prawdziwa osobowość córki ponownie dojdzie do głosu”
„Staraj się zrozumieć, że córka ma potrzebę okazywania swojej odmienności i nie bierz do siebie jej krytycznych uwag”
„Wyrażaj własne opinie i emocje tak spokojnie, jak tylko potrafisz. Córka powinna wiedzieć, co myślisz i czujesz”
„(…) jeden z pierwszych naukowców badających okres dojrzewania u kobiet, zauważył, ze relacje między matka i córką na jakiś czas pogarszają po pierwszej miesiączce córki. W jego badaniach zarówno matki, jak i córki mniej się w tym czasie akceptowały, miały mniejszy wpływ na siebie, słabiej angażowały się wzajemnie w swoje sprawy i częściej dochodziło między nimi do nieporozumień”
„Wyrażaj swoją miłość w słowach i spojrzeniu”
„Przekonanie, że „nic mi nie będzie”, jest dla nastolatki tarczą chroniąca przed niepotrzebnym lękiem”
„Stawianie się matkom, kwestionowanie ich opinii i gustów- to oznaka nowych umiejętności w myśleniu”
„Egocentryzm nastolatki znajduje również odbicie w jej poczuciu czasu”
„Jeśli matka ufa i wierzy córce, i potrafi wyrazić tę wiarę z miłością i czułością, nieporozumienia, jakie się pojawiają, nie prowadzą do wrogości i oddalenia. Takie matki i córki chcą pokonać dzielące je różnice i są gotowe do tego, by wyrażać własny punkt widzenia.”
„Jeśli dziewczyna nie odczuwa bliskości z rodziną, konflikty z matką mogą się przeradzać w pełne krzyków i obelg awantury.”
„Nastolatki bardziej cenią sobie komentarze pomocne niż krytyczne. Negatywne, krytyczne uwagi zawstydzają je, nie wnosząc nic twórczego(…).”
„Jedną z pierwszych oznak końca okresu dojrzewania jest moment, w którym córka potrafi powiedzieć matce: „Wiesz, może masz racje””
„Często rozmawiaj z córką, włączaj w te rozmowy również innych. Córka stanie się trochę mniej skoncentrowana na sobie, kiedy wysłucha pomysłów innych osób i znajdzie słuchaczy dla swoich myśli”
„Być czujnym nie znaczy ufać mniej, znaczy – nie ufać ślepo”
„Wiele rodziców irytuje widok bezczynnych nastolatków. Jednak okres dojrzewania to czas, w którym dziewczęta rozwijają własne upodobania”
„Krótkie chwile spędzane z ojcem (te swobodne, bez kazań lub pouczeń) mogą być dla nastolatek bardzo cenne”
„Uleganie żądaniom nastolatki i brak wymagań wobec niej nie jest właściwym objawem matczynej troski. Obdarzanie dorastającej córki miłością nie oznacza pozostawiania jej całkowitej swobody”
„Nastolatki potrzebują czasu na swoje dorastanie, zwłaszcza że jest to okres dużej presji, by odnosić sukcesy i eksperymentować. Nastolatki potrzebują czasu, aby pokonać trudności, związane z nauką w szkole średniej. Kiedy zaś jakieś wydarzenie przeradza się w kryzys, konieczna jest cierpliwość”
„Uwięzieni w słowach rodziców”
Agnieszka Kozak Jacek Wasilewski
Istotą tańca jest rytm. Możesz poczuć rytm w sobie albo złapać rytm zewnętrzny – rytm z innymi
ludźmi, rytm spadających kropel, szurania w liściach, kamykach, uderzeń kół pociągu o spoiwa
szyn. Rytm łączy cię ze światem, synchronizuje, pozwala wyrwać sprzed taśmy nasuwających się
rzeczy, które musisz zrobić.
„Człowiek w poszukiwaniu sensu”
Viktor E.Frankl
Formułowanie pytania o sens życia w tak ogólny sposób przypomina pytanie mistrza szachowego:
„Mistrzu, czy możesz mi zdradzić, które posunięcie jest najbardziej skuteczne?